Anti Emperyalist Cephe Donbass’da- 3. Gün

Donetsk halkının yıllardır yaşadığı savaşın etkilerini bir gecede anlamak mümkün değil tabi ki. Gece boyu topçu atışı sesleri ile çok hafif de olsa pencerelerin titremesine şahit olduktan sonra yola çıkıyoruz tekrar. Başkentin semalarında savaş uçakları sorti atıyor. Belli bir süredir görülmemiş bir durum. Tabi ki Rusya uçakları. Gökyüzünde birçok yerde arkalarından bıraktıkları izler ile pek de kaybolacaklar gibi gözükmüyor. Halk uzaktan gelen seslere o kadar alışmış ki, artık bir yerlere kaçmıyor. Sesin tonuna göre durumun ne olduğunu ne kadar uzakta, atılan bir top mu, yoksa bu tarafa düşen top mu, hava savunma sisteminin uzaktan gelen seslerinin yoğunluğunun anlamı, bunların hepsini analiz edecek bir doğal öngörüye sahip olmuşlar. Sokaklar çok kalabalık olmasa da hayat akışı normal bir şekilde devam ediyor. Kamyonetlerin arkasındaki su depoları ile mekanlara su veriliyor. Bazı dükkanlar patlamada camları şarapnel parçaları ile zarar görmesin diye önü kum torbaları ya da kasalar ile kapatmışlar. Ayrıca pencerelerin camları plastik PVC ile kaplanmış durumdaydı. Patlamada cam parçaları insanları yaralamasın diye yapılan bir yöntem. Halk yaratıcılığını pratikte kendilerini korumak için sergiliyor.

Shakhtyorsk yatılı özel gereksinimli çocuklar okulu ve yetimhanesindeyiz. Okul yöneticilerinden bilgi alıyoruz. Hem yetim çocukların olduğu hem de eğitim için aileleri ile yaşayan çocukların olduğu bir okul. Sınıfları geziyoruz ve çocuklar ile oynamamıza izin veriliyor. Her türlü duyguyu yaşıyoruz. Endişe de ediyoruz istemeyerek çocukları üzebiliriz diye. Bize çok çabuk alışıyorlar. Sevgimize karşılık verip kendilerini güvende hissetmeye başlıyorlar küçük yürekler. Her girdiğimiz sınıfta farklı bir atmosfer var. Çünkü her çocuğu gereksinimine göre sınıflandırmış ve ona göre bir eğitim müfredatı çıkarmışlar. Otizmli, down sendromlu, zihinsel ve/veya bedensel engelli. Aklınıza nasıl bir gereksinimli çocuk geliyorsa her şeyi düşünerek ona göre hareket etmişler. Geleceğimiz olan çocuklara verilen önem ve özen karşısında çok seviniyoruz. Çocukların ürettikleri tüm çalışmalar duvarlarda sergilenmiş ve harika yapıtlar çıkarmışlar. 8 Mart kutlaması için hazırladıkları program çerçevesinde yapılacak gösteriler için prova anına denk geldik ve bizlerde izleme şansını yakaladık.

Özel gereksinimli çocuklara verilen değeri görüp diğer tüm çocuklara verilen değeri tahmin etmemiz çok basit aslında. Sosyalizmin insana ve eğitime verdiği önemin hala günümüz Rusya’sında devam ettirilmesi halkın sosyalist değerlere verdiği önemi gösteriyor. Sosyalizmin öğretileri yaşamlarına işlemiş.

Anti-Faşist Karavanın getirdiği yardım malzemelerini ve nakit parayı kayıt altına alarak teslim ediyor arkadaşlarımız. 8 Mart için çocukların yaptığı el emeği hediyeleri AFK’da olan kadınlarımıza hediye ettiler.

Gorlovka’ya geçiyoruz. Anaokulunu ziyaret edeceğiz. Vardığımızda bizi kapıda okul yöneticileri ve Gorlovka Şehir Yönetimi Başkan Yardımcısı Aleksey Ivakhnenko karşılıyor. Cephe hattına yakın olmasından ve kısa dönem önce saldırıya maruz kalan Gorlovka’da eğitim okullarda yapılamıyor. Çocuklar okul koridorlarında koşuşturamıyor ve eğitim alamıyor artık okul içerisinde. Ama eğitim aksamasın diye uzaktan eğitime devam ediyorlar. Bu yüzden okulun tüm kadrosu bina içerisinde çalışmalarına devam ediyor. Uzun bir yol geldiğimiz ve ulaşımı zor olan bir yolculuktan dolayı bizim için hazırladıkları yiyecekleri ikram ettiler. Sonrasında okul ile ilgili sorularımızı sorduk ve geniş bir bilgi aldık. AFK’ın getirdiği malzemeleri ve nakit parayı yönetime teslim ettik. Bu sırada patlama seslerini duyabiliyoruz. Halk hemen dikkatimizi çekiyor sese. Önceden yakınlara düşen füzenin şarapnel parçasını buluyoruz okul bahçesinde. Bunun bir çocuğa isabet ettiğinde neler olabileceğini canlandırıyoruz gözümüzde. Yanımızdaki yerli halktan bir arkadaş alıp çöpe atmak istiyor. O kadar alışıla gelmiş bir durum ki, savaşın bıraktığı izleri doğallığına kapılıp göz önünden kaybetmek istiyorlar. Neden çöpe atmak istediğini sorduğumuzda çocukların olduğu bir

 

alanda olduğunu ve bir yerlerini kesmemeleri için yaptığını söylüyor. Ama biz alıyoruz şarapnel parçasını ve diğer AFK içindeki arkadaşlarımıza gösteriyoruz. Kaydediyoruz faşizmin çocuklara gönderdiği ölüm aletlerinin parçalarını ve bunun karşısında bizim getirdiğimiz yardım malzemelerini de kaydediyoruz. Lanet okuyoruz bu düzenin bekçilerine bir kez daha. Hesap sormak için bir nedenimiz daha var beynimize kazınan. Okul yöneticisi, gönüllü milis ve şehir yönetimi başkan yardımcısı ile birebir röportajlarımızı yapıyoruz Rusça. Ne dediklerini anlamak için AIF içerisindeki diğer arkadaşlarımızın çevirilerini yaptıktan sonra bunları da yayınlayacağız. Yayınlayacak o kadar çok materyal birikti ki, anlatacak o kadar çok hikaye birikti ki. İnternet’in hezimetine uğradık yine. Mecburen bekletiyoruz materyalleri.

İnternet’ten yoksun olmamızın sebepleri, düşmanın bölgeyi füzelerle hedef alıp alt yapısını tahrip etmesi, güvenlik için bazı yerlerde internetin bilerek verilmemesi, ajan faaliyeti ve askeri hareketliliğin hedef haline gelmesini engellemek. Ve savaş ortamında bunları çok doğal karşılıyoruz.

Gorlovka merkezindeki açılan ve Ukrayna bombardımanı sırasında katledilen ve açıldığında yirmi altı kişiye adanan anıtı ziyaret edip çiçeklerimizi bıraktık. İlk mermerde sadece çocukların ismi yazıyor.

Podlipokaya Anastasiya Aleksevna 08.08.2013 doğumlu. Doğum gününden bir gün önce 7 Ağustos 2014 tarihinde katledilmiş. Bir yaşına basamadan dünya halklarının katili emperyalizmin ne ilk nede son kurbanı olacak. Öfkemizi bileyliyoruz.

Tekrar yollardayız. Gördüklerimiz ve duyduklarımıza rağmen korkunun bir zerresini bile hissetmiyoruz. Öfkemiz ile Komsomolske’ye doğru yol alıyoruz. İtalyan arkadaşlarımızın dostu, enternasyonalist ve savaşçı Edy Ongara, yani savaşçı ismi ile Bozambo’yu ziyarete gidiyoruz. 2015 yılında Phizrak Tugayına katılan Bozambo, 31 Mart 2022 tarihinde Donetsk'in kuzeyindeki Adveedka köyündeki çatışmalar sırasında bir siperde el bombasıyla öldürüldü. Feda kuşağının kahramanı Bozambo’nun silah arkadaşlarının anlattığına göre, diğer savaşçı arkadaşlarını kurtarmak için atılan el bombasının üzerine atlamış. Parçalanmış bedeni kapalı bir tabut içerisinde defnedilmek üzere beş asker tarafından getirilmiş ve burada sonsuzluğa uğurlanmış Bozambo. Duygulanıyoruz ama Edy’nin dediği gibi enternasyonalizmi gerçek anlamı ile yaşıyoruz ve dedelerinden faşizme karşı direnişi öğrenen ve savaşmaya karar veren Edy’e saygı duyuyoruz ayriyeten. Donetsk’e dönerken duygu seli kopuyor aracımızda. Edy’i tanıyanlar tekrar onu arkalarında bırakmanın hüznünü yaşıyor. Onu tanıyan Sardinya’lı dostumuz ile röportaj gerçekleştirdik. Edy’i anlattı bize. Bunu en kısa zamanda diğer röportajlarımız gibi yayınlayacağız.

Geç saatte camları kırık ama bizi saklayan otelimize geliyoruz. Geç kaldık ziyaretçilerimizi karşılamaya. Tam tersine onlar bizi karşılıyor. İlk önce saatlerce Ekaterina Foteva ve Alexandr Shevtsov ile konuşuyoruz. Odessa’da Maydan olaylarından sonra sendika binasında katledilenlerin yoldaşları. O ateşin arasından nasıl kurtulduklarını anlattılar. Ve daha sonrasında bir şey yapmalı diyerek karı koca büyük annelerinden ve dedelerinde duydukları Sovyet direnişinden esinlenerek partizan faaliyetler sürdürmeye karar alıyorlar. Neo-Nazileri besleyen ve barındıran gönüllü merkezlerini tahrip ediyorlar ve belli bir zaman sonra yakalanıyor bizim günümüzün partizanları. Beş yıl hapis yatan çift Rusya-Ukrayna arasında yapılan esir değişimi kapsamında serbest bırakılıyorlar. Hikayelerinin röportajını gerçekleştirdikten sonra onlara teşekkür ediyor ve uğurluyoruz.

2014 yılından bu yana Donbass’da habercilik yapan ve bir gün önce tanıştığımız gazeteci Okay Deprem ile sohbet ettik ve röportajımızı gerçekleştirdik. Çatışmaların ilk başladığı dönemi ve bundan sonraki süreç ile ilgili analizlerini anlattı bize.

Ve günümüzü bu şekilde sonuçlandırdık. Günde bir saatlik gelen soğuk su ile banyo ve diğer ihtiyaçlarımızı karşılamaya çalışıyoruz ve ertesi gün başka bölgeye yola çıkmak için hazırlıklarımızı bitiriyoruz.